In illo tempore: Erant appropinquantes ad Iesum publicani et peccatores ut audirent illum. ² Et murmurabant pharisæi, et scribæ, dicentes: Quia hic peccatores recipit, et manducat cum illis. ³ Et ait ad illos parabolam istam dicens: ⁴ Quis ex vobis homo, qui habet centum oves, et si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonagintanovem in deserto, et vadit ad illam quæ perierat, donec inveniat eam? ⁵ Et cum invenerit eam, imponit in humeros suos gaudens: ⁶ et veniens domum convocat amicos et vicinos, dicens illis: Congratulamini mihi, quia inveni ovem meam, quæ perierat? ⁷ Dico vobis quod ita gaudium erit in cælo super uno peccatore pœnitentiam agente, quam super nonagintanovem justis, qui non indigent pœnitentia. ⁸ Aut quæ mulier habens drachmas decem, si perdiderit drachmam unam, nonne accendit lucernam, et everrit domum, et quærit diligenter, donec inveniat? ⁹ Et cum invenerit convocat amicas et vicinas, dicens: Congratulamini mihi, quia inveni drachmam quam perdideram? ¹⁰ Ita, dico vobis, gaudium erit coram Angelis Dei super uno peccatore pœnitentiam agente.

Luc. 15, 1-10