In illo tempore: Abiit Iesus trans mare Galilææ, quod est Tiberiadis: ² et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa quæ faciebat super his qui infirmabantur. ³ Subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis. ⁴ Erat autem proximum Pascha dies festus iudæorum. ⁵ Cum sublevasset ergo oculos Iesus, et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum, dixit ad Philippum: Unde ememus panes, ut manducent hi? ⁶ Hoc autem dicebat tentans eum: ipse enim sciebat quid esset facturus. ⁷ Respondit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat. ⁸ Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas, frater Simonis Petri: ⁹ Est puer unus hic qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces: sed hæc quid sunt inter tantos? ¹⁰ Dixit ergo Iesus: Facite homines discumbere. Erat autem fœnum multum in loco. Discubuerunt ergo viri, numero quasi quinque millia. ¹¹ Accepit ergo Iesus panes: et cum gratias egisset, distribuit discumbentibus: similiter et ex piscibus quantum volebant. ¹² Ut autem impleti sunt, dixit discipulis suis: Colligite quæ superaverunt fragmenta, ne pereant. ¹³ Collegerunt ergo, et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quæ superfuerunt his qui manducaverant. ¹⁴ Illi ergo homines cum vidissent quod Iesus fecerat signum, dicebant: Quia hic est vere propheta, qui venturus est in mundum. ¹⁵ Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum, et facerent eum regem, fugit iterum in montem ipse solus.

IO. 6, 1-15